وقتی خانواده‌ها پای بساط عروسکهای رنگ و وارنگ می‌نشینند
تاریخ انتشار: ۱۴ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۱۴۳۷۹۵
گروه زندگی ـ زهره سعیدی: غروب‌های این روزها پا که به سنگفرش‌های چهارراه ولیعصر (عج) ، محوطه تئاتر شهر و بوستان دانشجو بگذاری، ناخواسته کشیده می‌شوی به سمتی که بچه‌ها و خانواده‌هایشان آنجا جمع شده‌اند، یعنی همان نزدیک حوض محوطه تئاتر شهر و جایی که تا سال‌ها پیش همیشه بساط تئاترهای خیابانی بر پا بود اما این کرونای منحوس باعث شده بود که چند سالی وقفه برای کارهای هنری ایجاد شود و دیگر مادر و پدرها و بچه‌هایشان هم فراموش کرده بودند که آنجا چقدر جای شادی و خوشحالی بوده است، حال که دو مرتبه بساط جشنواره‌های مختلف برپا شده و نمایش‌های خیابانی هم در سطح شهرها احیا شده‌اند، می‌بینیم که کم کم مردم بساط تابستانی‌شان را در بوستان‌ها پهن می‌کنند و بچه‌ها را با خود همراه کرده و به دیدن نمایش‌ها می‌آیند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این شب‌ها هم نوزدهمین جشنواره تئاتر عروسکی تهران مبارک در سطح شهر تهران برپا است، یعنی همان زمان‌هایی که دیگر چراغ خورشید خاموش می‌شود، چراغ تئاتر شهر روشن شده و محوطه اطراف را روشن می‌کند تا کودک و نوجوان گردهم بیایند و نمایش ببینند. راستی چقدر تئاتر در سبد فرهنگی خانواده شما قرار دارد؟
تئاتر عروسکی در تئاتر شهر
در همین فکرها هستم و می‌بینیم کم کم خورشید غروب کرده و بساط نمایش‌های خیابانی برپا می‌شود، یک طرف اطراف تئاتر شهر ربات‌های غول پیکر بساط کرده‌اند و بچه‌ها را دور خود جمع و طرف دیگر هم نمایش‌های سیاه بازی برپا است و پدر و مادرها با بچه‌هایشان که گاه به دوش می‌کشند و گاه هم در بغل یا کالاسکه دارند، مشغول‌اند.
سراغ یکی از این پدر و مادرها می‌روم که روی سکوی اطراف تئاتر شهر نشسته و درحالی که به بچه‌هایشان خوراکی می‌دهند، مشغول دیدن نمایش هستند.
خانم محمدی به همراه دو دختر و پسرش مشغول است و در یک گپ و گفت کوتاه می‌گوید: « تابستان که شده ، هوا هم گرم است اما غروب‌ها می‌شود بچه‌ها را بیرون آورد مخصوصا که الان دو ـ سه شبی است شنیدیم اینجا بساط تئاتر باز شده و بچه‌ها هم خیلی به این نمایش‌های کودکانه علاقه دارند ما هم می‌آوریمشان جلوی تئاتر شهر تا نمایش ببیند. البته یک بار هم بلیت خریدیم و آنها را به دیدن یک نمایش صحنه‌ای بردیم، خیلی برایشان جالب بود، ای کاش می‌توانستیم همیشه از این دست جشنواره‌ها در سطح شهر داشته باشیم یا حتی فرهنگسراها به این کارها توجه می‌کردند تا بچه‌ها در ایام تابستان مشغول شوند.
نلسا دختر خانم محمدی که با یک دست کیک و با دست دیگر شیر نگه داشته، شش سال دارد و می‌گوید: دوست دارد در این نمایش‌ها مشارکت کند، خوبی‌اش این است که به راحتی می‌تواند با بقیه بچه‌ها ارتباط برقرار کند و موسیقی شاد کارها هم او را جذب می‌کند.
ویهان هم پسر چهار ساله این خانواده است که خودش را سرگرم عروسکهای سیاه بازی کرده و مدام در بساط این سیاه بازها سرک می‌کشد
بچه‌ها دربساط تئاتر سیاه بازها سرک می‌کشد
به سراغ مادر و فرزند دیگری می‌روم که البته این بانو بچه کوچک یک ساله‌ای در کالاسکه دارد و خودش هم مشغول دیدن کارها است، این خانم می‌گوید که فرزندش هنوز کوچک است اما دوست دارد از همین زمان عادت به دیدن کارهای فرهنگی کند، او معتقد است که خیلی از مشکلات اجتماعی ما در جامعه از توجه نکردن به عناصر فرهنگی می‌آید، مثل تئاتر، سینما ، کتاب خواندن و خیلی چیزهای دیگر.»
در همین زمان که با خانواده‌ها صحبت می‌کنم، صف طویلی برای رفتن به سالن تئاتر تشکیل شده، به سمت آن سالن می‌روم و اتفاقا نکته جالبش برایم این است که به جز بچه‌ها خانواده‌ها هم از دیدن کارهای عروسکی استقبال می‌کنند حال یا به خاطر بچه‌هایشان یا علاقه خودشان در این صف حضور دارند.
با یکی از این آقایان در صف صحبت می‌کنم، آقای یاری یک مهندس قدیمی است که می‌گوید نوه‌هایش را برداشته و با خود به تئاتر شهر آورده چون معتقد است تئاتر لازمه زندگی بچه‌ها است و در آن هم بازی وجود دارد و هم فرهنگ سازی، لذا او معتقد است که باید فرهنگ هزینه کرد ولو یک مقدار کم ، مگر هزینه یک تئاتر کودک در جشنواره چقدر می‌شود که از آن دوری کنیم؟
هیجان بچه‌ها در دیدن نمایش عروسکی
صدای بوق و کرنای یک نمایش خیابانی عروسکی بلند می‌شود، این بار عروسکهای غول پیکر سراغ بچه‌ها آمده‌اند و آنها را به قدری به وجد آورده‌اند که بچه‌ها شوکه شده‌اند از قد و قواره این عروسک‌ها.
نسیم شیرزادی، کارگردان نمایش «چهچهه چلچله چهل گیس» که اقتباس امیر بهبودنیا از افسانه «حسن‌کچل و چهل‌گیس» را دستمایه کارگردانی نمایشی عروسکی قرار داده، می‌گوید: داستان نمایش ما یک قصه فولکلور و قدیمی است که به روز شده اما جالب این است که کار ما مخاطبش تنها کودکان نیستند همه اعضای خانواده می‌توانند پای آن بنشینند. مشکلات و معضلاتی که برخی خانواده‌ها در استفاده بیش از حد بازی‌های رایانه‌ای، موسیقی‌های نامناسب، کم تحرکی و تنبلی را نقد کرده به درد همه خانواده می‌خورد.
یکی دیگر از هدف‌هایمان از اجرا بردن این کار این است که بچه‌های امروز با موسیقی‌های آوازی و موسیقی ایرانی آشنا شوند. در نمایش ما هر جایی که حسن کچل عبور می‌کند با معضلاتی روبه رو می‌شود که امروزه خانواده‌ها با بچه‌هایشان تجربه می‌کنند. حسن‌کچل موبایل را می‌گیرد و به بچه‌ها کتاب می‌دهد، هدفون‌ها را می‌گیرد و آنها را به شنیدن موسیقی اصیل وادار می‌کند، دستگاه پلی‌استیشن را می‌گیرد و ورزش زورخانه‌ای را می‌دهد و همه اینها آموزش است برای همه خانواده‌ها»
کم کم هوا تاریک می‌شود اما مردم از دور و بر تئاتر شهر دور نشده‌اند، آخرین اجراهای خیابانی مشغول هستند، یک موسیقی ملایم پخش می‌شود چقدر خوب است در ایامی منتسب به عید ولایت چنین جشن‌هایی را در همه شهرهایمان برای خانواده‌ها و خوب شدن حال دلشان داشته باشیم.
پایان پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: جشنواره تئاتر عروسکی تهران مبارک والدین فرزندان فرزندپروری عید غدیر خانواده ها بچه هایشان تئاتر شهر نمایش ها بچه ها شده اند
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۱۴۳۷۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
وقتی «خانه خدا» سینماها را شلوغ کرد
همزمان با آغاز سفر عمره زائران ایرانی و در آستانه فرارسیدن موسم حج، از فیلم مستندی می‌توان یاد کرد که حدود ۶ دهه قبل، از خانه خدا و مناسک حج ساخته شد و تماشاگران زیادی را به سینماها کشاند.
به گزارش ایسنا،مستند «خانه خدا» محصول ۱۳۴۵ است که به عنوان اولین مستند جدی ایران و به باور برخی، کامل‌ترین سند سینماییِ جهان درباره مناسک حج - تا زمان ساخت فیلم - شناخته می‌شود.
«خانه خدا» فیلمی منحصر به فرد درباره مراسم و مناسک حج و از نخستین فیلم‌های مستند است که در سال ۱۳۴۵ در سینماهای تهران و چند شهر دیگر به نمایش عمومی درآمد و با اقبال گسترده مردم روبه‌رو شد. این مستند حتی توانست به بازارهای جهانی راه پیدا کند و در بخش گسترده‌ای از کشورهای مسلمان به نمایش درآید.
درباره نحوه تولید «خانه خدا» ابهامات زیادی وجود دارد. پژوهشگران مختلف در نوشته‌های خود، اطلاعاتی ضد و نقیض، درباره عوامل این مستند ارائه داده‌اند. برخی مونتاژ فیلم را نتیجه کار ابراهیم گلستان دانسته‌اند و تعدادی نیز نام ابوالقاسم رضایی و جلال مقدم را به عنوان تدوین‌گر آورده‌اند. در برخی منابع پژوهشی گفتار فیلم را از آنِ ابراهیم گلستان می‌دانند حال آن که نظر محقّقانی دیگر بر آن است که روایت اولیه را محمود سعادت و حمزه رحمانی نوشته‌اند و گلستان تنها متن آن دو را بازنگری و ویرایش کرده است. حتی در مورد کارگردان فیلم هم اتفاق نظر وجود ندارد. در عنوان‌بندی نام کارگردان نیامده و شاید همین سبب شده برخی این عنوان را به جلال مقدم منتسب کنند.
درباره این مستند محمد تهامی‌نژاد گفته است: «از زمان تولید «خانه خدا» تا کنون همواره این پرسش مطرح شده که کارگردان این فیلم چه کسی بوده؛ این در حالی است که در تیتراژ فیلم، از اشاره مستقیم به این عنوان پرهیز شده و تهیه‌کننده (استودیو ایران‌فیلم که محل فعلی خانه سینماست) ترجیح داده هیچ اسمی از کارگردان نباشد.
سال‌ها قبل، جلال مقدم در گفت‌وگویی با مجله «نگین» گفته بود این فیلم کارگردان مشخصی نداشته و به همین دلیل نام کسی در تیتراژ قید نشده است اما نکته این‌جاست که در نسخه ویدیویی این فیلم و در تیتراژ انگلیسی آن که سال‌ها قبل در آمریکا توزیع شد، نام ابوالقاسم رضایی به عنوان کارگردان و جلال مقدم به عنوان مشاور تهیه‌کننده قید شده است. همچنین در نامه‌ای که در حاشیه یکی از نمایش‌های محدود این فیلم (درخانه شهریاران جوان) توسط زنده‌یاد نعمت حقیقی فرستاده شد به صراحت به این نکته تاکید و اشاره شده بود که فیلم «خانه خدا» متعلق به ابوالقاسم رضایی و ساخته اوست.»
در این زمینه بخوانید:
بالاخره «خانه خدا» را چه کسی ساخته است؟
گفته شده است که ابوالقاسم رضایی چهار فیلم‌بردار (احمد شیرازی، محمود ایثاری، عباس دستمالچی و نعمت حقیقی) را با تجهیزات کامل به عربستان سعودی برد و هر یک از آنها جدا از هم صحنه‌هایی را روی نوار سلولویید ضبط کردند؛ بدون آن که سهم هر یک پس از تدوین فیلم مشخص باشد. در تیتراژ این فیلم که ابتدا با آوازی از علی بهاری آغاز می‌شود اسامی همه عوامل با عنوان "حاجی" ذکر شده است.
از مستند «خانه خدا»، نگاتیوی باقی نمانده و چند سال قبل از روی پزیتیوهای به‌جامانده از آن، نسخه‌ای به سفارش فیلمخانه ملی ایران در «شرکت پیشگامان سینمای آریا» ترمیم و بازسازی شد که در بهار سال ۱۳۹۶ در جشنواره جهانی فیلم فجر به نمایش درآمد و دو سال بعد هم کانون فیلمِ خانه سینما با برگزاری یک نشست تخصصی آن را دوباره نمایش داد.
در طول این سال‌ها چنین فیلمی با این ویژگی‌ها و با تغییرات ایجاد شده در مکان‌های برپایی مناسک حج ساخته نشده، در صورتی که براساس برخی منابع مستند «خانه خدا» گویا به ۸۲ کشور فروخته شده بود و تولیدی بسیار سودآور محسوب می‌شده است.
در ادامه بخشی از مراحل بازسازی مستند «خانه خدا» را که در فیلمخانه ملی ایران انجام شده و نسخه کامل آن در فضای مجازی موجود است، مشاهده می‌کنید:
انتهای پیام
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور